آزاد

روزها و شبها به سرعت می گذرند. این روزها حالم خوب است.  یعنی بد نیست. مثل دو سه ماه پیش که در حال ترکیدن بودم، نیستم. دلم پر نیست. کارهای خانه را کم کم با آقای همسر انجام می دهیم. جر و بحث می کنیم، دعوا می کنیم، آشتی میکنیم، می خندیم، کل کل می کنیم. خلاصه با جیب خالی ولی با عشق و امید بسیار در حال بازسازی خانه هستیم. آزاد هم این وسط برای خودش حسسسسسابی خراب کاری می کند. کلی کار از پدرش یاد گرفته. وقتی آقای همسر درحال انجام کارهای معمولی و حساس نیست آزاد را خیلی درکارها قاطی می کند و من هم لذت می برم. اما این پسرک وروجک و غر غروی ما زیاد دم به تله نمی دهد و مدام درپی اهداف و خواسته های خودش است. نمی دانم درست می گویم یا نه ولی یا...